Salvatorian Family – een ongewone kijk vanuit het perspectief van de derde tak

Een deel 2:

Living in the presence – What is important today?

One of the biggest challenges of today is to find ways to evangelize in a form that is understood.

Important and unimportant news, advertisement and the several possibilities of communication of modern media guide many people along the day. In the working world the pressure to generate more output without more money on is increasing. In some areas people are forced to work overtime. In others we vinden stagnatie of recessie gedurende maanden of zelfs langer. Steeds meer mensen worden gevangen door angst voor hun toekomst, die wordt ondersteund door berichten over banenverlies, geld besparen, baan verlies, enz. Van de afstand het ziet eruit als een grote overwinning. Maar als je dichterbij komt zul je van streek herkennen dat het een soort ratrace blijkt te zijn – waar ALLEN er zonder enige uitzondering deel van uitmaakt - alleen op verschillende manieren.

De algemene vraatzucht van rijkdom en macht was lange tijd niet zo duidelijk en gebruikelijk als het nu is. Ons aangeboren jachtinstinct drijft ons van de ene gebeurtenis naar de andere. De overgrote meerderheid van de mensen is als robots in een werkend korset, terwijl het bedrijfsleven en de industrie alles in het werk stellen om dit te ondersteunen. Wage dumping and dismantling of the social welfare state are signs of a reinvigorated capitalism, which exploits the humans and degenerates them to machines.

If you take a view on parts of the civil society, you can get the impression that they act like the famous goat running after the carrot on a stick in front of its nose. Some were brought to heel if they get various goodies, others have to fight for their life daily – but both act like on drugs.

Maybe you will ask now, why do I tell you this here in a Salvatorian writing to the topic of the Holy Spirit in our life? - Because this is the cardinal question of today – where have we left our soul in our daily world?

Let’s find out more through a tale with a deeper background. The tale gaat over een groep wandelaars onderweg in de Himalaya. Met moedige stappen een groep sherpa's gecharterd terwijl de lastdragers een paar bergwandelaars uit het westen volgden. Plotseling en onverwacht stopte de groep Sherpa's, nam de bagage af en ging zitten.De bergwandelaars zagen wat er was gebeurd en haastten zich terug, maar begrepen op dit moment niets en vroegen:: “Heeft iemand een ongeluk gehad?? Gaat er iets anders mis of is de last om hoog? Zijn er mogelijk andere onbekende problemen?? Wat is de reden voor deze plotselinge stop??”

Een van de sherpa's keek naar de mannen uit het westen en antwoordde:: "We moeten nog even wachten", zodat onze ziel ons kan volgen en weer ontmoeten.”

Precies dat is wat er momenteel gebeurt in onze westerse civiele samenleving en in de samenlevingen die verbonden zijn op andere continenten. En dit is niet alleen een feit van onze tijd.

Laten we teruggaan in de geschiedenis en de jonge John Baptist Jordan ontmoeten. Zijn sociale achtergrond was helemaal niet zo, wat we in het algemeen rijk noemen. Zo ver we weten, hij was niet alleen een keer aan het vissen in de nabijgelegen rivier, in plaats van op school te zijn, iets eetbaars mee naar huis nemen naar zijn moeder. Tijdens zijn stage, zijn tijd op de weg als gezel en later bij de spoorwegbouw en het leger, hij kwam altijd in nauw contact met de echte dagelijkse behoeften die een groot deel van de samenleving troffen. Naast het materiaal behoeften waren de geestelijke. Want wie moest er tenminste werken 16 hours daily for a minimum of necessaries, who really didn’t have any kind of interest in philosophical/theological questions. The church attendance on Sunday was not enough, to overcome this deficit. Even the questions of the current life were other ones, than those pursued by the official church.

Too big was the pressure outgoing by state, society and church and the general opinion was widespread that the so-called “divine order” had to be maintained and was not questioned.

In these living conditions of different tensions John Baptist Jordan recognized not only the call of God to become a priest, but also that the people need affection and encouragements that give answer to their real questions and needs. And as diverse as these questions were, as varied, indeed universal must be the work that could provide answers.

This special spiritual vision which ripened in Fr. Jordan only found an adequate agreement by selected contemporaries. Also the church as isntitution itself had a negative opinion of such new and revolutionary ideas. vr. Jordan had to experience this clearly and painfully with bitter setbacks and forced changes.

Echter, if we look back, the Hl. Spirit, who is visible in all efforts of Fr. Jordanië, cannot be force back by human regulations and limits. vr. Jordan pursued his goal as good as he could, knowing that his efforts, just were only the beginning of a comprehensive process. This is mirrored in one of his last words:

„Others will come, they will remember our suffering and continue our work”.

Vandaag worden we geconfronteerd met de uitdaging om het evangelie te verkondigen in een wereld die vergelijkbare uitdagingen biedt als van Fr. De tijden van Jordanië, maar de taal is veranderd in een andere. Mensen zijn nog steeds op zoek naar antwoorden op de brandende vragen van hun leven en tijd. Leuke zinnen of mooie woorden alleen zullen niet helpen – ze klinken ouderwets en onrealistisch en raken de harten niet.

De kerk – dat zijn wij – moet de realiteit van het dagelijks leven onder ogen zien en antwoorden vinden. Daarom is de Salvatoriaanse spiritualiteit met haar intrinsieke universaliteit er op maat voor gemaakt. Het is onze beurt om het op de juiste manier te gebruiken en het te ontdekken als onze grootste schat.

Wat we nodig hebben zijn buitenbeentjes, ruimdenkende denkers en gezamenlijke denkers, moedigde mensen aan die sommige conventies in twijfel trekken en testen of ze nog steeds relevant zijn, mensen die de paus volgen en de kerk als iets nieuws ontdekken.

Verder interessante vragen in dit verband zijn:: Wat is de waarde van geloof?? – Wat levert het op?, wat win ik?? Zijn er voordelen voor mij??

Misschien klinkt dit als een provocatie in je oren, maar in een wereld die voor een groot deel wordt geregeerd door hebzuchtige razernij, afgunst en rancune, dit moet worden overwogen. Laat me een voorbeeld geven:

In de jaren tachtig van de vorige eeuw een tegenbeweging tegen de algemene mainstream in Europa. Er waren mensen die erkenden dat een voortdurend proces van onbeperkte groei niet de maatstaf van alle dingen kan zijn. Vroeger als later zouden we de rand van de afgrond bereiken. There were protests and among others the construction of hydroelectric power plants, which would destroy a large area of an alluvial forest, was prevented. During the negotiations the question came up – what is the value of a piece of nature? What is the benefit for an individual if a frog lives in the alluvial forest or a scarce poplar tree is growing there?

Afterwards some resourceful scientists were working together with interested economists to calculate the value of these creatures. And suddenly a frog, a fish, a tree and so on corresponded to a defined monetary value. It was made clear to the economy now about which values were spoken and that sustainable management not only pays off, but is the order of the day.

This example shows that a large part of our civil society is thinking only in numbers and money. Things seem to be worthless if there is no real numeric value allocated. But there are things that cannot expressed in numbers but include much value – for each human – as a clean environment, drinkable water, healthy food, good education, perspectives for the future, enz. – for example. Therefore adequate livelihoods and developmental opportunities are important, because they increase the value of a whole society and everyone will have a benefit from that. And not at least humans need perspectives in their life for being alive.

In Mathew 4,4 is written: “One does not live by bread alone, …” – with this line we come back to the old question how humans do define themselves. Today – after the Industrial revolution we have to add: “… and the work isn’t the only sense of a human’s life.“

Not for nothing a group of occupational physicians and psychologists share the opinion that meaningless work- and consumer world is the reason for increasing “burn-out-syndromes” of many people.

According to that it seems that we often have left our soul too far behind us. – High on time to find new ways for the future.

In het volgende deel: Attempting to find a reply – Let you be ignited …

• Biografie van de auteur(Lees hieronder)..
• Laatste berichten (ze bekijken )..

Christelijk

Laatste berichten door Christian (berichten)

• heilige zaterdag – heilige zaterdag - 29/03/2024
• Goede Vrijdag – heilige vrijdag - 28/03/2024
• Witte Donderdag – heilige donderdag - 27/03/2024