Rodzina Salwatoriańska - niezwykły widok z perspektywy trzeciej gałęzi

Zawartość

Część 1:
Metafora drzewa salwatoriańskiego

Oceń ten post

Część 1:

Metafora drzewa salwatoriańskiego

Zacznę od metafory. Jeśli spojrzymy na Rodzinę Salwatoriańską z dzisiejszego punktu widzenia, abyśmy mogli odkryć mniej lub bardziej młode drzewo. Powiesz teraz, że to jasne, bo to zależy od twojego zawodu. I masz rację, ponieważ mój zawód i moje salwatoriańskie powołanie rozwijały się razem przez długi czas obok siebie. Więc chcę cię zaprosić do pójścia za mną na to zdjęcie, abym mógł dać ci zrozumienie, a może uczucie do tego drzewa:

Myślę, że większość z nas zgodzi się, że Bóg zaplanował coś wspaniałego z Johnem Baptist Jordan. Nie bez powodu Hl. Duch spotkał go jako dziecko, put a special seed in his hand and set an idea of this tree into his mind. For a long period of czas Baptist did not really know what to do with these gifts and how to apply them. But the soil was already prepared; the conditions from outside and the climate were ready. And yes – you are right; John Baptist has never seen or recognized his vision in the shape of a tree. But have an open mind, please; I think this comparison could be of interest.

Let’s go back to John Baptist. As you know it was not so easy for him to explain the profile and the character of his planned work to other people, because they had a completely different image of God and the church.

An image of a universal plant which is growing on each soil, whether dry or wet, czy urodzajne, czy niepłodne i zdolne do radzenia sobie z każdą pogodą nie należały do tego „świętego pola”. A ponadto, nie było to naprawdę spektakularne z pięknymi kwiatami i / lub soczystymi owocami w smaku – znacznie więcej tylko proste i uniwersalne – na wszystko i na nic.

Oryginalny kształt drzewka

Oryginalne gałęzie drzewa zamierzone przez Fr. Jordan absolutnie nie odpowiadał klasycznym doktrynom nauczania Kościoła katolickiego. Dlatego natychmiast zostali odcięci od rozczarowania Fr. Jordania. Jeden ze świeckich został całkowicie odcięty, bo wydawało się to zupełnie niepotrzebne.

Ogólna opinia: Drzewo musiało stać jak blaszany żołnierz – wyprostowany, uprawiane prosto, zgodnie z obrazem ludzkiej wyobraźni. – Co jeszcze?

Tymczasem, we and the church gained more wisdom. We discovered that the nature, and in this way even God’s paradise, does not accord our imaginations. It does not fit into our limited dimensions. Something we classify hastily as valueless has awfully well its own value in God’s plan.

In keeping with the spirit of the time, it was generously allowed to establish a second branch in addition. jednak, the first attempt of this second branch had to be cut away early by other circumstances. But it was treated with care, got roots and exists as an independent offshoot today – the Addolorata sisters.

So after a while, our tree got a second branch again, which followed with success the first one, – just at a different side. Each of them had to dodge a little bit the other one. Więc nauczyli się przechylać na jedną stronę, bo w przeciwnym razie nieustannie by sobie przeszkadzali – na przykład zabrano światło i wodę. Później, gdy to niebezpieczeństwo zostało zakazane, dorastali do siebie i odkrywali na nowo wspólne korzenie.

Klimat w postaci ducha czasu ciągle się zmieniał. Świeża bryza ogarnęła drzewo – i zostawił kilka małych gałązek i połamanych liści. Samo drzewo nie zostało odstraszone. Wiedział, jakie ma zadanie i potrafił spełnić – czas więc przypomnieć sobie pierwotny kształt.

Więc w punkcie rozgałęzienia dwóch gałęzi, pojawiły się nowe pąki. Najpierw tylko kilka, wtedy więcej, które razem utworzyły nową wspólną gałąź – a ten trzeci zaczął podążać za pozostałymi dwoma.

Kształt drzewa dzisiaj

If we take a look at this plant with the eye of a gardener now, we can be very happy about it. Its growing power and its will for development are great. The only thing we have to recognize is that its shape still does not match the original shape.

Now it depends on us, the members of the three branches, to aid the tree to recover his original shape as good as possible. But it has to be clear that we cannot undo interventions of the past. We cannot go back before the first cuts were made. What we can do is to take care and to build up a shape very similar to the original through the now existing three main branches. Therefore we need mutual consideration, tolerance i aid between them – as far as possible. Each branch has another direction to the sun and with that another point of view. As different as each branch is so different the supply is by the tree. They do not have the same requirements and possibilities.

So that the youngest branch is able to develop in the same way as the towering elder ones, they must not be cut down, maybe just a little bit curved aside. And yes, you are right again – this can be a little bit unpleasant or sometimes slightly hurtful.

Of course, each branch is able to exist without the other two, no question. Much more a question is: – What do we want to have together? This living universal plant, which was given to Fr. Jordan in his early days; this plant, which develops all its magnificence and effectivity through the interaction, gaining its perfect shape – which will mature to a powerful tree? Or do we want to have a lovely, cut back, partial barely ornamental plant, which never will come to its full development?

In the next part: Living in the presence – what is important today?

This text comes from the lecture “The Salvatorian Family – an unusual view from the perspective of the third branch” by Christian Patzl on the occasion of the conference “Salvatorians: In Spirit with the Spirit” of the US Salvatorian Family from 22.06.2016