| Tekst in het Spaans | Tekst op Deutsch |
Thoughts to the first Sunday of Advent
Our world is full of small and large armed conflicts that cost thousands of people their lives or their physical and mental integrity. It is simply inconceivable that we humans learn nothing from our history.
In verbinding met deze, je zou kunnen overwegen het vers van Mat 5,39: “Wanneer iemand valt je op je rechterwang, zet de andere om hem.”A wijsheid, welke irriteert ons onmiddellijk. Waarom moet ik de pijn lijden tweemaal en raken vernederd om vrede te krijgen? – Niet weinigen zullen vragen wat is dat goed is voor. Het is niet anders dan een wijsheid die de oude Grieken al had herkend, namelijk amnestie. There it was prescribed by law and executed in all its consequences. Wat betekent dat?
Wat is er gebeurd kan niet ongedaan worden gemaakt, en we weten allemaal dat dit van vaak pijnlijke ervarings. De oproep en wraakzucht, retribution, en (vermeend) rechtvaardigheid is sterk. Maar hoe kun je slagen te ontsnappen deze spiraal van mishandeling, moord, manslaughter, and ongoing mutual violence? It is a dilemma that has plagued human history for thousands of years and we see the best example of this in the events in the Middle East. War and suffering only lead to new war and suffering.
In het oude Griekenland, werd erkend dat een nieuw, untouched page must be opened in the Book of Life. Echter, dit kan alleen gebeuren als de oude “het beledigen en kwetsen” do not continue to burden. daarom “algemene vergeten” – de amnestie, werd door de wet voorgeschreven. De schending of negeren van deze wet werd gemaakt op straffe van de dood of synoniem uitsluiting uit de maatschappij (outlaw = liet voor zichzelf zorgen), de hoogste van alle boetes. Dus, amnestie kan worden gezien als een soort prescriptieve vergeten. Dit vraagt enorm veel moed van mensen in termen van grootte en tolerantie. Dit is vaak niet gemakkelijk. Maar alleen door deze pijn een nieuw begin succeed, en een nieuwe, common life possible.
Het christelijk geloof ziet zichzelf als een religie van de vrede. Maar wat een contradictie doen we zien en lezen in het dagelijks nieuws?
Vandaag vieren we de eerste zondag van de Advent. Dit zou moeten herinneren de intocht van Jezus in Jeruzalem. (Luke 21,25-28.34-36). Dit verslag over deze triomfantelijke intocht is een contrast programma. Maar deze contrasten laten ons voorbeelden voor gebruik in het eigen leven. Het is het verhaal van een koning die komt als een lage bediende op een ezel, niet in koninklijke gewaden, maar in de kleren van de armen en de nederige. Jesus Christ does not come as an earthly king to conquer by force but with love, genade, mercy, and sacrifice for his people. Zijn koninkrijk op aarde heeft geen legers, rijkdom, of pracht, maar nederigheid en dienstbaarheid. Hij heeft geen landen veroveren of markten; hij wil niet iedereen te domineren. Nee, nodigt hij en spreekt tot de harten van de mensen, Zijn boodschap is dat van de vrede.
Elke vrede begint altijd op kleine schaal, in onszelf, ongeacht de externe omstandigheden kunnen zijn. Elke vrede begint of eindigt waar de grenzen tussen mij en mijn buurman zijn gekruist. Als er onenigheid in onszelf, Het weerspiegelt meestal naar buiten in onze woorden en daden. Vroeger of later, innerlijke “oorlog” leidt tot externe twist. That’s why it’s so important to be at peace with yourself, “to function smoothly”. ik kan niet vragen om iets van anderen die ik ben niet bereid op te geven van mezelf.
De essentiële stap op weg naar innerlijke vrede is vergeving. Alleen door anderen te vergeven en zichzelf kunnen de negatieve emoties worden overwonnen. Dit wil niet zeggen dat de handelingen of incidenten waren goed. Soms is alleen de voorgeschreven vergeten helpt hier. Dan wordt het duidelijk, wat Jezus had bedoeld met, “Wanneer iemand valt je op je rechterwang, zet de andere om hem ook.” Dit kan niet werken zonder pijn. Het is een zware strijd, maar het werkt als beide partijen hebben een oprechte interesse in deze. Vrede begint in kleine stappen en gebaren. Super goed inlevingsvermogen en creativiteit zijn die nodig zijn om conflicten op te lossen, net zoals anders, niet-gewelddadige methoden. Het is een lang leerproces en vereist emotionele volwassenheid. Laten we op weg samen op de weg naar een gemeenschappelijke vrede op deze eerste zondag van de Advent …
In deze betekenis:
Shalom aleikhem - de zout-eenhis'Alaykum -
vrede zij met u -
Vrede zij met u –
Vrede met u –
Vrede zij met u –
vrede zij met u –
Vrede zij met u ...!
Time for conversion
from abundance to the necessary
from exaggeration to frugality
from wanting to be satisfied
from addiction to freedom
Time for conversion
from hypocrisy to sincerity
from narrow-mindedness to broad-mindedness
from self-righteousness to goodness
from arbitrariness to clarity
from fickleness to faithfulness
Time for conversion
from the I to the Thou
from alienation to closeness
from indifference to sympathy
from grievance to reconciliation
from hostility to peace
Time for conversion
from noise to silence
from hectic to pause
from impatience to serenity
from distraction to composure
from the surface to the essential
Tiempo de conversión
de la abundancia a lo necesario
de la exageración a la frugalidad
del deseo de tener a la satisfacción
de la adicción a la libertad
Tiempo de conversión
de la hipocresía a la sinceridad
de la estrechez de miras a la amplitud
del fariseísmo a la bondad
de la arbitrariedad a la claridad
de la inconstancia a la fidelidad
Tiempo de conversión
del yo al tú
del distanciamiento a la cercanía
de la indiferencia a la simpatía
del agravio a la reconciliación
de la hostilidad a la paz
Tiempo de conversión
del ruido al silencio
de la agitación a la pausa
de la impaciencia a la serenidad
de la distracción a la serenidad
de lo superficial a lo esencial
There are many different approaches to Salvatorian Universality. While the sisters and brothers of the religious communities see in it more the all-embracing love of God that is given to every human being without exception, we Lay Salvatorians seek a more practical application of it. For it is a truly universal instrument to give and make our neighbor experience the love of God.
As mentioned before, one of our most important guiding principles is the words of Blessed Francis Jordan: “Zolang er maar één persoon op aarde is die God niet kent en God niet boven alles liefheeft, je durft jezelf geen moment rust te gunnen.” Lees verder
Even if there are local Salvatorian communities in several countries of the world, we must now find a common path to the future. We are now a Private Association of the Faithful dotted with juridical personality recognized by the dicastery of laity, familie, and life at the Vatican. This indicates leaving some fond and cherished practices and taking over and becoming familiar with some new ones. In particular, we need to pay more attention to becoming a true community.
ikn a true community, it’s not enough to meet on a superficial conversational level, make a little more than small talk, and leave out all the areas that really get to the heart of a person and bring us closer together. True communities have passed 4 phases: Lees verder
Sinds de leken-Salvatorianen zich in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw begonnen te ontwikkelen, hun imago is veel veranderd. Terwijl de eerste leken-Salvatorianen drop-outs waren van de twee Salvatoriaanse religieuze gemeenschappen, echte leken hebben in toenemende mate de huidige gemeenschappen opgebouwd. En met dat, er kwam een enigszins andere geest of zienswijze aan het licht. Gelijk qua spirituele inhoud, maar verschillend uitgedrukt door het leven.
In het volgende wil ik een beeld schetsen van de leken-Salvatorianen van vandaag en hoe de ontwikkeling in de toekomst verder zou kunnen gaan.
De wereld waarin we leven heeft veel verschillende gezichten en daarmee ook veel verschillende levensproblemen en uitdagingen. Het naleven van ons christelijk-katholieke geloof is op veel plaatsen niet gemakkelijk en wordt steeds moeilijker, zelfs in die gebieden waar het voorheen als traditioneel werd beschouwd. De redenen hiervoor zijn divers en gaan in hoge mate hand in hand met veranderingen in onze waarden en standpunten over de samenleving. Lees verder
In today’s increasingly globalized world, where challenges must be addressed locally and globally at the same time, basic and comprehensive education is inevitable. Even if some people will not like going back to school, our world and life today afford lifelong learning everywhere. It is a slogan but if you think about it more closely at all times it was necessary to face new challenges and experiences and analyze them. Without doing so nobody would have been able to survive at any time. Today of course in a globalized world the amount of information is enormous and increasing. But to be interested in multifaceted topics can only marginally be compared with going to school again. Lees verder
